LVMH, Kering i Richemont to niektóre z haseł, które natychmiast przychodzą na myśl, kiedy mówimy o najpotężniejszych graczach w przemyśle modowym na świecie. Ale czym w zasadzie jest konglomerat marek luksusowych i dlaczego wchłania niektóre domy mody, podczas gdy inne pozostają niezależne? Przeczytajcie, kto należy do kogo i komu, jak na razie, wychodzi to na dobre.
KONGLOMERATY MAREK LUKSUSOWYCH
Konglomerat marek luksusowych to nic innego jak kombinacja dwóch lub więcej firm prowadzących różną od siebie działalność (na ogół dużych, międzynarodowych brandów), które skupione są pod skrzydłami jednej grupy biznesowej. Ich powstawanie na przestrzeni ostatnich 15 lat jest jednym z najciekawszych fenomenów pod względem zarządzania i modelu biznesowego. No właśnie – kto właściwie rządzi w przemyśle modowym?
POLECAMY: INSTAGRAM STORIES ŚWIĘTUJE PIERWSZE URODZINY. KOGO OGLĄDAMY NAJCZĘŚCIEJ?
LVMH
LVMH (Moët Hennessy Louis Vuitton) to konglomerat marek luksusowych stworzony przez najbogatszego Francuza, Bernarda Aurnaulta. Z wykształcenia inżynier, karierę rozpoczął w firmie budowlanej ojca, a ze światem mody zetknął się dopiero w 1984 roku, kiedy przejął firmę kontrolującą dom mody Dior. Wkrótce nabył też pakiet kontrolny akcji LVMH (1987) i konsekwentnie dokładał do swojego holdingu kolejne marki: Louis Vuitton, Givenchy, Loewe, Berluti, Céline, EDUN, Emilio Pucci, Kenzo, Loro Piana, Marc Jacobs, Fendi, TAG Heuer i wiele innych, w sumie ponad 60. Najstarszą z nich pozostaje produkująca wina Chateau d’Yqem, której początki sięgają 1593 roku, a głównym holdingiem dom mody Christian Dior. Konglomerat podzielony jest na 4 grupy biznesowe: Wines [&] Spirits, Fashion [&] Leather Goods (największy z działów), Perfumes [&] Cosmetics, Watches [&] Jewelry. W pierwszym półroczu 2017 przychody LVMH wyniosły blisko 7 mld euro, a wzrost napędziły dwie kluczowe kolaboracje – z artystą Jeffem Koons’em i nowojorską marką skateboardową Supreme.
Plansza biznesowa grupy LVMH (fot. materiały prasowe)
Kering
Pod tą nazwą kryje się dawny konglomerat PPR (Pinault-Printemps-Redoute), założony w 1968 roku. W 1999 firma pozyskała dom mody Gucci, wchodząc tym samym do sektora dóbr luksusowych. Cztery lata temu jej nazwa została zmieniona na Kering SA, co miało podkreślić nową politykę francuskiego holdingu, skupioną wokół działu marek ekskluzywnych i sportowo-lifestylowych. Wewnątrz możemy wyodrębnić Gucci Group (trzeci pod względem wielkości gracz na rynku markowych produktów), Redcast (trzecia pod względem wielkości na świecie firma sprzedaży wysyłkowej), FNAC (sieć sklepów z elektroniką, książkami i muzyką) oraz Conforamę (hipermarkety z wyposażeniem domów i elektroniką). Pod skrzydłami Gucci Group znajdują się między innymi: Gucci, Saint Laurent Paris, Balenciaga, Bottega Veneta, Stella McCartney, Alexander McQueen, Puma, Pomellato, Brioni i inne, których produkty dostępne są łącznie w 120 krajach. Prezesem grupy jest Francois-Henri Pinault. W pierwszym kwartale Kering odnotował rekordowy wzrost przychodów aż o 31%, czego wynikiem była najwyższa od 20 lat sprzedaż produktów Gucci oraz silna pozycja Saint Laurent Paris.
Logo francuskiego konglomeratu Kering (fot. materiały prasowe)
ZOBACZ TEŻ: MARTA ORTEGA – WPŁYWOWE NAZWISKO, O KTÓRYM NIKT NIE SŁYSZAŁ
Richemont
Compagnie Financiere Richemont SA to trzeci największy konglomerat dóbr luksusowych na świecie. Szwajcarski holding został założony w 1988 roku przez Rembrandt Group Ltd i od tego czasu działa w sektorze luksusowych zegarków, biżuterii (sprzedaż w tym dziale to ponad 50% przychodów całej grupy), dóbr skórzanych i odzieżowym. Do jego największych graczy należą Cartier, Azzedine Alaïa, Van Cleef [&] Arpels, Piaget, Chloé, Dunhill oraz Net-A-Porter i Montblanc. Prezesem zarządu od 2010 roku jest południowoafrykański miliarder, Johann Rupert. Roczne przychody konglomeratu sięgają 12 mld euro, co plasuje go wśród 500 największych firm na świecie.
Szwajcarski holding Richemont (fot. materiały prasowe)
NAJWIĘKSZE GRUPY DÓBR LUKSUSOWYCH NA ŚWIECIE
Do pozostałych konglomeratów marek luksusowych, które odgrywają kluczową rolę w światowym przemyśle modowym, należą PUIG (Nina Ricci Paris, Jean Paul Gaultier, Paco Rabanne, Carolina Herrera), LABELUX (Bally, Belstaff England, Zagliani) oraz OTB (Diesel, Viktor[&]Rolf, Marni, Maison Martin Margiela Paris).
Niektóre z marek luksusowych i domów mody pozostają jednak niezależne. Są to: Chanel, Luxottica, Hermes, Tods, Coach, Burberry, Tiffany[&]Co, Ermenegildo Zegna, Giorgio Armani, Salvatore Ferragamo, czy Prada.
KONGLOMERAT CZY NIEZALEŻNOŚĆ
Dlaczego, mimo pozoru utraty całkowitej niezależności, niektóre marki decydują się jednak wejść pod skrzydła międzynarodowego konglomeratu? W miejscu argumentów pojawiają się zalety, takie jak: oszczędności na wydatkach reklamowych, lepszy dostęp do lokalizacji i negocjacji odnośnie punktów dystrybucji oraz profesjonalny zespół ds. zarządzania marką. Przeciwnicy jednak zwracają uwagę na ograniczenie autonomii w kwestii designu, budżetowania poszczególnych projektów i pozycjonowania firmy, często z długą i bogatą historią, na rynku.
ZOBACZ TEŻ: NAJLEPSI PRACODAWCY W BARNŻY MODY NA ŚWIECIE – RAPORT BOF