Kto był Twoim pierwszym modowym wzorem do naśladowania?
Myślę, myślę i nie mogę sobie przypomnieć, więc chyba nie miałam jednego modowego wzoru. To był chyba po prostu zlepek pojedynczych stylizacji Jennifer Lopez (srebrna sukienka z teledysku „If You Had My Love”), Britney Spears (plisowana mini z „Baby One More Time”), cioci Wiesi (kozaki na wysokich obcasach) i tego, co zobaczyłam w polskich wydaniach „Elle” i „Cosmopolitan”, które jako nastolatka kupowałam w drodze do liceum. Na pewno trzeba też wspomnieć o „Dynastii”, serialu, który kocham do tej pory i który miał ogromny wpływ na mój gust.
Czy w Twojej szafie można znaleźć ubrania vintage, z którymi wiążą się szczególne historie i trzymasz je z sentymentu?
Urbań vintage nie mam, natomiast uwielbiam akcesoria vintage. Mam kilka prawdziwych perełek w garderobie, jak chociażby klasyczna, czarna torebka Chanel z początku lat 90-tych, którą kupiłam sobie na 30. urodziny i było to spełnienie moich marzeń. Mam też piękne okulary Chanel z 1993 roku, okrągłe z logo, bardzo charakterystyczne, czy klipsy tej samej marki, w stylu Samanthy Jones. Noszę te rzeczy bardzo rzadko, bo trochę mi ich szkoda.
fot. IG @ciocialiestyle
Pamiętasz swój studniówkowy look?
Moim studniówkowym marzeniem była długa, czerwona suknia Gucci projektu Toma Forda na jesień 2003 roku, z gorsetem zapinanym na haftki i bolerkiem z rękawem 3/4 wiązanym pod szyją. Oczywiście ta suknia była absolutnie poza moim zasięgiem, więc poloneza tańczyłam w bardzo prostej, czarnej, długiej sukni szytej ze skosu. Była bez rękawów, miała malutką stójkę i wąski dekolt V. Nawet dziś mogłabym ją spokojnie założyć, to ponadczasowy model. Założyłam do niej szpilki w szpic zapinane na kostce szerokim paskiem, na mega wysokiej srebrnej szpilce – to były najpiękniejsze buty na sali. Jedyną biżuterią, jaką miałam tego wieczoru na sobie, były kolczyki – długie do samych ramion, srebrne „wężyki”. O fryzurze nie będę wspominać, a wręcz wolałbym o niej zapomnieć.
Przeczytaj również: Wywiad z Łukaszem Jemiołem – polskim projektantem i właścicielem marki JEMIOL
Jaka była pierwsza markowa rzecz, którą miałaś w swojej szafie?
Pogrzebałam trochę w czeluściach Instagrama i okazało się, że moją pierwszą markową rzeczą była torba Phillipa Lima – model Pashli medium w kolorze czarnym. Kupiłam ją w 2014 roku, z drugiej ręki. Marzyłam o niej odkąd zobaczyłam gdzieś w internecie zdjęcie tej torby w kolorze zielonym, cudownie wystylizowanej z czarnym płaszczem i czarnymi spodniami opadającymi na sneakersy we wzór skóry węża. Zakochałam się w niej od razu i bardzo długo oszczędzałam żeby ją kupić.
Gdybyś miała do końca życia nosić tylko jedną rzecz, którą masz w swojej szafie, co by to było i dlaczego?
Bez dwóch zdań jeansy, moje ulubione Saint Laurent, klasyczne, z prostą nogawką. Ewentualnie mała czarna Magdy Butrym z piórami na ramieniu.
fot. IG @ciocialiestyle
Jak opisałabyś swój styl? Co jest dla ciebie ważne w modzie?
Hmmm, pierwsze pytanie jest bardzo trudne, ale wydaje mi się, że mój styl jest dość klasyczny. A jeśli chodzi o drugie, to dla mnie moda jest czymś, co pozwala mi się czuć dobrze, co sprawia mi ogromną radość i daje wolność. Uwielbiam „ładnie się ubrać”, mówiąc potocznie. Mówiąc „ładnie”, mam na myśli w to, co mi się podoba i w to, w czym czuję się pewna siebie i atrakcyjna, nie dla innych, tylko dla mnie samej. Uwielbiam to uczucie, kiedy stoję przed lustrem i podobam się sama sobie.
Masz na swoim koncie jakieś modowe faux pas, które szczególnie zapadło Ci w pamięć?
Mam mnóstwo! Najbardziej pamiętam różową dzianinowa marynarkę, którą założyłam do skórzanych spodni (akurat spodnie były fajne) oraz ołówkową spódnicę do kolan, a do tego sweter kończący się na wysokości bioder z paskiem w talii.
Przeczytaj również wywiad na fashionbiznes.pl: Polska marka streetwearowa, czyli Misbhv
Czy styl ciążowy jest trudny? Gdzie szukałaś ubrań? Co w kwestii mody ciążowej poradziłabyś przyszłym mamom?
Styl ciążowy na pewno nie jest łatwy, szczególnie, że propozycje ubrań dedykowanych ciężarnym to jest baaardzo ciężki temat. Mam wrażenie, że kobiety spodziewające się dziecka, są traktowane tak, jakby miało im być wszystko jedno, co na siebie założą, a uwierzcie mi, tak absolutnie nie jest. Ja miałam ogromną ochotę zakładać ładne, modne, zgodne z trendami ubrania, żeby po prostu, mimo średniego samopoczucia, dodatkowych kilogramów i opuchlizny, czuć się po prostu fajnie. Nie kupowałam ubrań typowo ciążowych, szukałam długich sukienek czy spódnic (większość mojej ciąży była jesienią i zimą, i przy długich nie musiałam zakładać rajstop) z bawełny lub dzianiny z regularnych kolekcji, które mocno się rozciągają, tak żeby zmieścił się brzuszek i żeby było mi wygodnie i swobodnie. Wybierałam te o rozmiar lub dwa większe niż noszę zwykle i to właściwie w nich przechodziłam całą ciążę. Większość z tych sukienek została w mojej szafie i jak skończę karmić, to będą jak znalazł. A co mogę poradzić przyszłym mamom? Kupujcie i noście ubrania, które będziecie mogły nosić również po ciąży, nie ma sensu wydawać pieniędzy na coś, co posłuży wam chwilkę.
fot. IG @ciocialiestyle
Zdjęcie główne: IG @ciocialiestyle
