NAOMI CAMPBELL
Urodzona w Londynie 22 maja 1970 modelka ma jamajskie chińskie i afrykańskie korzenie. Wychowywana samotnie przez matkę uczęszczała do szkoły aktorskiej Italia Conti Academy of Theatre Arts w Londynie, którą sama sobie opłacała dorabiając jako kelnerka. Doświadczenie tam zdobyte okazało się bezcenne w późniejszej karierze.
Dostrzeżona została przez scouta w Covent Garden podczas spaceru.
Jej kariera nabrała rozpędu w drugiej połowie lat 80. , kiedy to zaczęła dostawać coraz więcej zleceń poza Londynem i Paryżem, gdzie pracowała dotychczas. Mediolan, Nowy Jork czy Sidney –modelka zaczęła pojawiać się w kolejnych wybiegach największych domów mody.
Był pierwsza czarnoskórą modelką na okładce takich magazynów jak Vogue czy Times, które do swych sukcesów dopisała krótko po ukończeniu pełnoletniości. Na lata 90. przypada rozkwit jej kariery. Wtedy tez okrzyknięta została podobnie jak koleżanki po fachu – Tatiana Patitz, Cindy Crawford, Linda Evangelista i Christy Turlington jedną z supermodelek, które jako takie zapisały się na kartach światowego modelingu pobijając rekordy kasowe za dzień pracy – jak przyznała Evangelista w jednym z wywiadów – nie wstawały z łóżka za mniej niż 10 tysięcy dolarów za dzień pracy.
Pamiętne realizacje z tamtego okresu to m.in. słynna czarno-biała sesja Petera Lindbergha przedstawiająca supermodelki, która do dziś cieszy się statusem ikonicznej oraz udział w teledysku George’a Michaela do utworu „Freedom!”. Ten utwór rozsławił ciemnoskórą modelkę i jej świtę dwukrotnie – drugi raz jako ścieżka dźwiękowa pokazu Gianniego Versace, w którym wystąpiły.
Jej portfolio to niekończący się zbiór najbardziej prestiżowych realizacji: od sesji na łamach takich magazynów jak Harper’s Bazaar, Elle, Vogue czy Cosmopolitan, po wybiegi takich domów mody jak Yves Saint Laurent, Alberta Ferretti, Chanel Chloe, Blumarine, Anna Sui, Dior, Givenchy, Jean Paul Gautier, Versace.
Debiut aktorski modelka zaliczyła w 1994 r., kiedy to pojawiła się w obsadzie filmu Pret-a-Porter a także w kilku teledyskach, m.in. u Boba Marleya „Is this love” czy Michaela Jacksona „In the closet”. Próbowała tez swych sił jako wokalistka, jednak bez większych sukcesów.
W 1995 r. do spółki z modelkami Claudią Schiffer, Elle McPherson i Christy Turlington otworzyła Fashion Cafe w Paryżu, która przekształciła się w sieć kawiarni, jednak po kilku latach lokale zostały zamknięte.
Trzykrotnie pojawiła się na wybiegu jako Aniołek Victoria’s Secret – w 2002, 2003 i 2005 roku.
Swym nazwiskiem sygnuje linię perfum.
Noami zasłynęła nie tylko dzięki swym dokonaniom jako modelka; do historii przeszły także jej porywczość i gorący temperament. Cieniem na honorze modelki kładzie się m.in. niechlubna próba zdyskredytowania konkurentki, jaką był u progu kariery Tyra Banks poprzez wyeliminowanie jej ze wspólnych projektów, m.in. pokazu Chanel czy spod skrzydeł agencji Elite Model Management, pod którymi obie modelki pozostawały. W sytuacjach prywatnych i zawodowych, gdy negocjacje ponosiły fiasko, Campbell niejednokrotnie uciekała się do rękoczynów, m.in. jednej z współpracowników przyznał, że modelka rzuciła w niego telefonem, inny, że wyrzuciła go z jadącego samochodu. Miała też na koncie pobicie pokojówki oraz pracowników linii lotniczych British Airways (stąd dożywotni zakaz korzystania z tych linii). Ekscesy te kosztowały modelkę wielotysięczne odszkodowania, niezliczone godziny prac społecznych oraz przymusową terapię.
W 2002 roku modelkę przyłapano na zażywaniu narkotyków. Dzięki armii prawników zatrudnionych przez modelkę sprawę umorzono, a sama zainteresowana odbyła kilkuletni odwyk.
Naomi Campbell działa w organizacji Czerwonego Krzyża.
W 1991 roku została wyróżniona przez magazyn People z jedna z 50 najpiękniejszych osób na świecie.
