Na początku swojego istnienia czyli w XVII wieku muszka służyła jedynie do wiązania i podtrzymywania krawatów. Ta zazwyczaj długa i luźna wstążka, przeobraziła się w dzisiejszą muchę na skutek rozwoju mody wiktoriańskiej. Według jej kanonów żakiety należało bowiem zapinać tuż pod samą szyją, co uniemożliwiało tym samym założenie modnego wówczas dużego krawata. W efekcie długich poszukiwań, metodą prób i błędów, powstały wiązania, przypominające znane nam obecnie muchy.

Chociaż pierwsze z nich były zdecydowanie większe i mniej sztywne od tych aktualnych, to ich niesłabnąca popularność przez kolejne trzysta lat, sprawiała że w każdym „sezonie” odpowiadały trendom aktualnie panującej mody. W takiej formie, w jakiej znamy i lubimy ją dziś, mucha pojawiła się pod koniec XIX wieku. Niemal od razu stała się synonimem męskiej elegancji i klasy. Czarna jest obowiązkowym elementem smokingu, biała natomiast stanowi nieodłączne uzupełnienie fraka. Jednak ponieważ moda uliczna rządzi się własnymi prawami, coraz częściej zobaczyć możemy ekstrawagancko ubranych młodych ludzi, którzy swój strój codzienny przyozdabiają właśnie za pomocą muszki w kolorowe wzory czy odważne desenie.

W XVII wieku muszką nazywano także małe, okrągłe kawałki czarnego materiału, które kobiety przyklejały sobie na twarzach jako imitację pieprzyków. Jednak w drodze emancypacji panie zaniechały tej ozdoby, a chcąc podkreślać swoją niezależność i siłę zainspirowały się modą męską i swoje stylizacje również dopełniają klasycznymi muchami.

Chociaż trendy i moda stale się zmieniają, to mucha od lat pozostaje niezastąpionym elementem garderoby.