Czy wiesz, że zanim Agatha Christie została królową kryminału, próbowała swoich sił jako poetka? Miłośnicy jej talentu dokonali właśnie odkrycia, które zaskoczyło świat literatury. W czeluściach londyńskich archiwów prasy odnaleziono pierwszy w życiu opublikowany utwór tej utalentowanej Brytyjki. Zdumiewające jest też to, że sama autorka, nieświadomie, wprowadziła w błąd swoich czytelników, a co za tym idzie, jej debiutancki wiersz przez 120 lat był nam nieznany…
Z artykułu dowiesz się:
- Jaki tytuł nosił wiersz, który jest pierwszym opublikowanym dziełem Agathy Christie (wówczas Agathy Miller) w 1905 roku.
- Kto dokonał tego historycznego odkrycia i dlaczego ich autorytet (E-E-A-T) jest kluczowy w tej sprawie.
- Jakie dokładnie błędy popełniła sama Królowa Kryminału w swojej autobiografii, które przez dekady kierowały poszukiwaczy na fałszywe tropy.
- Co było prawdziwą inspiracją dla wiersza “Para kontra elektryczność” – i dlaczego pomyłka z pociągiem elektrycznym była tak myląca.
- Dlaczego ten poetycki debiut rzuca nowe światło na korzenie geniuszu Agathy Christie i jej literackie inspiracje (Lewis Carroll, Edward Lear).
Od Agathy Miller do nieśmiertelnej ikony
Agatha Christie – to nazwisko od dziesięcioleci kojarzy się z kryminalnymi książkami. Autorka hipnotyzujących powieści, w tym takich pozycji jak “Morderstwo w Orient Expressie”, “Śmierć na Nilu” czy “I nie było już nikogo”, na stałe zdefiniowała literacką jakość. Zanim jednak zyskała status niekwestionowanej geniuszki “mrocznego gatunku” i stworzyła Herkulesa Poirota, zajmowała się poezją. A jej pierwszy opublikowany wiersz właśnie został odkryty przez wiernych fanów.
Agatha Christie, fot. domena publiczna
Książki z dreszczykiem – ranking 7 thrillerów pełnych emocji, napięcia i tajemnic
“Para Kontra Elektryczność” – odkryto pierwszy opublikowany utwór Agathy Christie
Światło dzienne ujrzał wiersz “Para kontra elektryczność“. Odkrycia dokonali James Bernthal-Hooker i jego mąż Alan, para literackich entuzjastów, którzy metodycznie przeczesywali archiwa. Wiersz, złożony z zaledwie sześciu zwrotek, znaleziono w londyńskiej gazecie z 1905 roku. Utwór został podpisany AMC Miller, czyli inicjałami panieńskimi autorki. Informacje te potwierdził brytyjski “The Times”.
Błędne tropy wskazała sama pisarka
Tu pojawia się moment największego zaskoczenia: sama Christie nieumyślnie wprowadziła poszukiwaczy w błąd. W jaki sposób? Brytyjka wspomniała o tym wierszu w swojej autobiografii, wydanej pośmiertnie w 1977 roku. Niemniej podała niewłaściwy rok napisania utworu. Po drugie pomyliła inspirację, ponieważ wskazała, że był to wypadek pociągu elektrycznego, podczas gdy utwór faktycznie dotyczył wypadku… tramwaju.
Te drobne, ale decydujące nieścisłości sprawiły, że przez ponad sto lat archiwa pozostawały głuche na poszukiwania. Dopiero mężczyźni, którzy zignorowali te zafałszowane wskazówki, doprowadzili do sukcesu. Nastoletnia Agatha Christie napisała go, mieszkając u krewnej, Margaret Miller, w Ealing, a utwór ukazał się 8 lipca 1905 roku. Krytycy, choć podkreślają, że jej późniejsza proza jest nieporównywalna, widzą w tym wierszu inspirację geniuszami dziecięcej wyobraźni – Lewisem Carrollem i Edwardem Learem – co tylko potwierdza jej wczesny, obiecujący talent.
Prawda zawsze wyjdzie na jaw
Wydawałoby się, że po śmierci królowej kryminału w 1976 roku nie zostało już nic do odkrycia. Tymczasem ta historia jest ostatecznym dowodem na autorytet i niezwykłą głębię jej twórczości – nawet jej najwcześniejsze dzieła potrafią po 120 latach stanowić zagadkę. Agatha Christie udowadnia, że jest nieśmiertelną ikoną, która wciąż potrafi nas zaskoczyć. To jest właśnie esencja jej geniuszu – umiejętność tworzenia doskonałych historii, które mają moc powrotu z przeszłości.
Literacka lista must-read. Oto 12 najważniejszych powieści wszechczasów
