Na przestrzeni lat ideał piękna zmieniał się diametralnie (od rubensowskich kształtów, przez figurę chłopczycy, aż po klepsydrę), a wraz z nim moda na coraz to bardziej nowe fasony sukienek, inne długości i cięcia. Zobacz, jakie typy sylwetek były najbardziej pożądane od 1900 roku!
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: 1900 – FIGURA TYPU GIBSON GIRL
W XIX i XX wieku panowała moda na kobiece kształty. Najbardziej pożądaną sylwetką była szczupła, z zaakcentowaną talią osy i dużym biustem. Dziewczyna do tego miała być wysoka i przypominać projekty rysunków Charlesa Dana Gibsona, który poprzez swoje prace wytyczał kanony piękna. Inspiracją dla artysty była jego żona, Irene Langhorne. Typowa Gibson Girl podkreślała talię za pomocą gorsetu, dzięki czemu jej figura przypominała klepsydrę. Artysta portretował zazwyczaj kobiety podczas uprawiania sportu lub gry na skrzypcach.
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: 1920 – FIGURA TYPU CHŁOPCZYCA
W szalonych latach 20. kobiety odetchnęły z ulgą. Po erze modnych gorsetów, zapoczątkowano trend na krótsze i lżejsze spódnice, odsłaniające łydki oraz modele z obniżoną talią. Do tej zmiany przyczyniła się Coco Chanel, która zaprojektowała tzw. „małą czarną” sukienkę. Ideałem kobiety była młoda chłopczyca: szczupła i smukła. By utrzymać taką sylwetkę, jej właścicielki często głodziły się, a nawet bandażowały klatkę piersiową.
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: 1930 – FIGURA KLEPSYDRY
Damska sylwetka w latach 30. stawała się jeszcze bardziej kobieca. Ponownie zaczęto podkreślać kształty (talię osy, dekolt i szerokie uda) – w ten sposób dążono do eksponowania figury klepsydry. W tym okresie kanon piękna uosabiała amerykańska gwiazda filmowa, Jean Harlow.
Figura klepsydry w latach 30., Jean Harlow
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: 1940 – WYSPORTOWANA SYLWETKA LUB PIN-UP GIRL
Lata 40. to koniec akcentowania delikatnej, subtelnej natury. Kobiety stały się silne oraz zdecydowane i właśnie wtedy narodził się wizerunek słynnej famme fatale. Wraz z tymi cechami charakteru, ewoluowała także damska sylwetka. W tym okresie stała się bardziej męska, wysportowana – kobieta miała podołać obowiązkom związanym z przebiegiem II wojny światowej. W modzie były więc szerokie ramiona, kształtny biust, wcięta talia, zaokrąglone biodra i zgrabne nogi. Równocześnie funkcjonował kolejny ideał kobiecej figury tzw. pin-up-girl – drobnej, uroczej i uśmiechniętej dziewczyny.
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: 1950 – FIGURA KLEPSYDRY
Lata 50. to powrót figury klepsydry, która uchodziła za ideał kobiecego piękna. Swoimi kolekcjami przywrócił ją francuski projektant tworzący w duchu New Look Diora. To właśnie w tym okresie ultra kobiecość osiągnęła swoje apogeum – wąska talia, wyeksponowany dekolt i szerokie biodra. Symbolem lat 50. stały się Marilyn Monroe i Brigitte Bardot.
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: 1960 – ANDROGENICZNA SYLWETKA TYPU TWIGGY
Ponownie chudość zastąpiła kobiece kształty, a ideałem stał się androgyniczny wygląd tzn. łączący w sobie zarówno pierwiastek damski, jak i męski. W modzie była szczupła, smukła sylwetka na wzór kultowej modelki Twiggy. Zrezygnowano także z podkreślania talii, ale za to chętnie eksponowano długie kościste nogi.
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: 1970 – FIGURA WYSPORTOWANA
W latach 70. królowała szczupłość. Kanon ówczesnego piękna definiowały szerokie ramiona, wąska talia i biodra. Górował tzw. umiarkowany fit look – kobiety uprawiały sport, ale przede wszystkim chodziły na dyskoteki i za sprawą tańca rzeźbiły sylwetką. Ikoną tamtego okresu była aktorka, Farrah Fawcett.
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: 1980 – SYLWETKA TYPU FIT I MUSKULARNA
Lata 80. zasłynęły w historii mody dzięki aerobikowi i joggingowi. Sport stał się ulubioną aktywnością kobiet i sposobem na „bycie na czasie” z wyglądem. Najbardziej pożądaną była więc wysportowana, szczupła sylwetka, której towarzyszyły długie nogi. Przykład? Naomi Campbell i Claudia Schiffer, których chudość stanowczo odbiegała od przeciętnej budowy ciała amerykańskiej kobiety. Dominowały też kształty krągłe, umięśnione, z wieszakowymi, szerokimi ramionami (figura typu marchewka).
Figura wysportowana w latach 80., Naomi Campbell
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: 1990 – HEROINA CHIC
Lata 90. – era tzw. heroina chic należała do bardzo chudych dziewczyn, mających blade ciała. Kanon piękna wyznaczała wówczas Kate Moss, która w jednym z wywiadów powiedziała, że „nie ma nic lepszego, niż uczucie, że jest się chudą”. Wówczas niektóre modelki bawiły się do białego rana i zażywały środki uzależniające, hamujące apetyt.
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: ’00 – FIGURA WYSPORTOWANA
W latach ’00 ponownie na czasie były kobiety szczupłe, wysokie, z dużymi piersiami i długimi włosami. Wysportowana sylwetka stała się atrybutem, który chętnie pokazywano na plaży. Ten okres należał m.in. do Gisele Bundchen, czy Aniołków Victoria’s Secret.
IDEAŁ KOBIECEJ FIGURY: 2010 DO DNIA DZISIEJSZEGO – RÓŻNORODNE FIGURY
Obecnie nie ma jednego kanonu piękna. W modzie są zarówno bardzo szczupłe modelki np. Anja Rubik, Kaia Gerber, ale zawrotną karierę robią także dziewczyny o kobiecych kształtach, jak Anna Ewers (wąska talia, duży biust, szerokie uda, długie nogi), wylansowana przez Alexandra Wanga. W sferze social media królują kobiety i gwiazdy, które chętnie eksponują figurę gruszki lub klepsydry np. Jennifer Lopez, Beyonce, czy Kim Kardashian, a ze swoich krągłości czynią atut.
POLECAMY: 100 LAT MODY W OBRAZKACH
W naszej galerii prezentujemy zdjęcia z poszczególnymi typami figury królującymi w historii mody – od 1900 roku, aż po dziś.
